Głównej zawartości

Komunikat alertu

Ta strona korzysta z cookies. Bez zmiany ustawień pliki są zapisywane na urządzeniu.

Ważne rocznice marcowe, o których warto pamiętać:

1 marca 1951 roku w więzieniu mokotowskim w Warszawie władze komunistyczne wykonały wyroki śmierci na siedmiu członkach IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Straceni zostali: ppłk Łukasz Ciepliński, mjr Adam Lazarowicz, mjr Mieczysław Kawalec, kpt. Franciszek Błażej, kpt. Józef Rzepka, por. Karol Chmiel i por. Józef Batory.

2 marca 1864 roku uwłaszczono chłopów w Królestwie Polskim. W ten sposób w drugim roku powstania styczniowego carskie ukazy skutecznie odciągnęły chłopów od powstania.

3 marca 1948 roku rozpoczął się pokazowy proces „grupy Witolda”. Wraz z Witoldem Pileckim na karę śmierci zostali skazani Maria Szelągowska i Tadeusz Płużański, których wyroki złagodzono w wyniku skargi rewizyjnej obrońców. Pilecki został stracony 25 maja 1948 roku w więzieniu mokotowskim na Rakowieckiej.

4 marca 1386 roku w katedrze na Wawelu arcybiskup gnieźnieński Bodzanta koronował Władysława Jagiełłę na króla Polski.

5 marca 1519 roku przyjęto tzw. Statut Ormian Lwowskich. Dokument regulował prawa, według których funkcjonowała społeczność ormiańska we Lwowie i pozostałych ośrodkach. Statut został wkrótce zatwierdzony przez króla Zygmunta I Starego.

7 marca 1000 roku rozpoczął się zjazd gnieźnieński.

8 marca 1968 roku rozpoczął się wiec studentów Uniwersytetu Warszawskiego. Postulaty studentów miały związek z nakazem zawieszenia przez Teatr Narodowy wystawiania „Dziadów” w reżyserii Kazimierza Dejmka.

9 marca 1652 roku poseł Władysław Siciński zerwał po raz pierwszy obrady sejmu używając słów liberum veto.

10 marca 1648 roku odbył się ślub Ludwiki Marii Gonzagi de Nevers z Władysławem IV Wazą. Małżeństwo inspirowane względami politycznymi przypieczętowało sojusz z Francją i zmieniło polską pozycję na scenie międzynarodowej.

11 marca 1932 roku sejm II Rzeczypospolitej uchwalił reformę szkolnictwa, opracowaną przez ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego Janusza Jędrzejewicza. Jej zasady obowiązywały do 1948 roku.

12 marca 1999 roku Polska wstąpiła do NATO.

13 marca 1881 roku w zamachu, który był przygotowany oraz przeprowadzony przez Polaka Ignacego Hryniewieckiego, stracił życie car Aleksander II.

15 marca 1765 roku powołano do życia Szkołę Rycerską.

16 marca 1901 roku w Teatrze Miejskim w Krakowie miała miejsce premiera „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.

17 marca 1921 roku uchwalono Konstytucje marcową.

18 marca 1596 roku przeniesiono stolicę z Krakowa do Warszawy.

20 marca 1921 roku odbył się plebiscyt na Górnym Śląsku.

21 marca 1765 roku ukazał się pierwszy numer czasopisma „Monitor”.

22 marca 1925 roku otwarto skocznie narciarską Wielką Krokiew w Zakopanem. Obiekt wybudowano w latach 1923-1925.

24 marca 1794 roku na Rynku w Krakowie Tadeusz Kościuszko ogłosił akt wybuchu powstania „dla obrony całości granic, odzyskania samowładności Narodu i ugruntowania powszechnej wolności”.

26 marca 1943 roku miała miejsce akcja pod Arsenałem, odbicie przez Grupy Szturmowe Szarych Szeregów więźniów przewożonych z siedziby Gestapo przy al. Szucha do więzienia na Pawiaku.

27 marca 1945 roku NKWD aresztowało szesnastu przywódców Polski Podziemnej m.in. Leopolda Okulickiego, Jana Stanisława Jankowskiego, Adama Bienia, Stanisława Jasiukowicza, Kazimierza Pużaka.

29 marca 1848 roku powstał Legion Mickiewicza. Akt zawiązania Legionu podpisało w Rzymie oprócz Mickiewicza 13 osób. Legion był polską formacją wojskową stworzoną w okresie rewolucyjnych wydarzeń, zwanych Wiosną Ludów.

31 marca 1892 roku urodził się w Szczerzecu Stanisław Maczek, generał uznawany za polskiego prekursora broni pancernej, Kawaler Orderu Orła Białego, honorowy obywatel Holandii. 11 listopada 1990 roku awansowany został przez prezydenta RP na uchodźstwie do stopnia generała broni.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

Ważne rocznice lutowe, o których warto pamiętać:

1 lutego 1411 roku zawarto pierwszy pokój toruński po wojnie z Krzyżakami. Zakon Krzyżacki zwrócił Polsce jedynie ziemię dobrzyńską i zobowiązał się zapłacić 100 tys. kop groszy czeskich. Litwini odzyskali Żmudź, ale tylko w dożywotnie posiadanie Jagiełły i Witolda.

2 lutego 1939 roku podniesiono banderę na polskim okręcie podwodnym „Orzeł”.

4 lutego 1746 roku urodził się generał Tadeusz Kościuszko, inżynier wojskowy, naczelnik powstania z 1794 roku, bohater wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.

6 lutego 1989 roku rozpoczęły się w Polsce obrady Okrągłego Stołu.

7 lutego 1860 roku w Warszawie miała miejsce prapremiera opery „Hrabina” Stanisława Moniuszki. Trzyaktowy utwór został skomponowany do libretta Włodzimierza Wolskiego.

8 lutego 1940 roku utworzono getto w Łodzi.

10 lutego 1920 roku w Pucku dokonał się akt zaślubin Polski z Morzem Bałtyckim. Generał Józef Haller w obecności dygnitarzy państwowych i kościelnych w uroczystym geście wrzucił pierścień w fale morza.

11 lutego 1972 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Sapporo złoty medal w skokach narciarskich zdobył Wojciech Fortuna.

12 lutego 1798 roku w Petersburgu zmarł ostatni król Rzeczypospolitej, Stanisław August Poniatowski.

14 lutego 1831 roku w czasie powstania listopadowego w bitwie pod Stoczkiem wojska polskie pokonały armię rosyjską.

14 lutego 1942 roku powstała Armia Krajowa, integralna część Polskich Sił Zbrojnych. Pierwszym dowódcą AK został generał Stefan Rowecki.

16 lutego 1919 roku podpisano w Trewirze rozejm kończący powstanie wielkopolskie.

16 lutego 1961 roku powróciła kolekcja arrasów na Wawel. W 1939 roku, w obawie przed Niemcami, arrasy wawelskie – dekoracja wnętrz zamku królewskiego - wywieziono do Kanady.

18 lutego 1386 roku miał miejsce ślub Jadwigi Andegaweńskiej z Władysławem Jagiełłą.

19 lutego 1473 roku urodził się Mikołaj Kopernik, astronom, prawnik, dyplomata, lekarz, autor dzieła „O obrotach sfer niebieskich”.

20 lutego 1530 roku arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski Jan Łaski koronował Zygmunta II Augusta vivente rege w katedrze wawelskiej na króla Polski.

21 lutego 1574 roku odbyła się w katedrze wawelskiej koronacja Henryka Walezego na króla Polski.

23 lutego 1859 roku zmarł w Paryżu Zygmunt Krasicki, jeden z trójcy wieszczów, największych poetów polskiego romantyzmu.

24 lutego 1863 roku stoczona została bitwa pod Małogoszczem. Jest ona jedną z najważniejszych bitew powstania styczniowego.

25 lutego 1831 roku doszło do bitwy pod Olszynką Grochowską. Była to jedna z najkrwawszych bitew powstania listopadowego.

26 lutego 1927 roku „Mazurek Dąbrowskiego” został oficjalnie ogłoszony hymnem Polski.

28 lutego 1981 roku Rada Ministrów ogłosiła uchwałę w sprawie reglamentacji mięsa i jego przetworów na kartki. Sprzedaż mięsa "na kartki" weszła w życie 1 kwietnia 1981 roku.

29 lutego 1768 roku w Barze na Podolu szlachta polska zawiązała konfederację zwaną później barską, w obronie wiary katolickiej  i niepodległości Rzeczypospolitej, skierowaną przeciwko: protektoratowi Imperium Rosyjskiego, królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu i popierającym go wojskom rosyjskim.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

Ważne rocznice styczniowe, o których warto pamiętać:

2 stycznia 1939 roku zmarł Roman Dmowski, jedna z czołowych postaci polskiej polityki, współzałożyciel Narodowej Demokracji, a także główny ideolog polskiego nacjonalizmu.

3 stycznia 1661 roku w Krakowie ukazał się pierwszy numer Merkuriusza Polskiego Ordynaryjnego. Czasopismo było pierwszą gazetą wydawaną w języku polskim.

6 stycznia 1813 roku urodził się Hipolit Cegielski, przemysłowiec, działacz społeczny w Wielkopolsce, założyciel fabryki w Poznaniu.

7 stycznia 1942 roku zakończyła się bitwa pod Moskwą. Była to pierwsza strategiczna porażka Adolfa Hitlera i Wehrmachtu na froncie wschodnim podczas kampanii rosyjskiej.

8 stycznia 1947 roku miała miejsce premiera „Zakazanych piosenek” – pierwszego powojennego filmu polskiego.

9 stycznia 1797 roku generał Jan Henryk Dąbrowski podpisał z rządem Republiki Lombardzkiej umowę dotyczącą utworzenia Legionów Polskich.

10 stycznia 1920 roku wszedł w życie traktat wersalski kończący I wojnę światową.

12 stycznia 1993 roku zmarł Józef Czapski malarz, pisarz, współtwórca paryskiej „Kultury”, więzień Starobielska, żołnierz II Korpusu Polskiego.

14 stycznia 1943 roku rozpoczęła się konferencja w Casablance, na której ustalono, że wojna z Niemcami będzie prowadzona do bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy i jej sojuszników.

14 stycznia 1993 roku na Morzu Bałtyckim zatonął polski prom kolejowo-samochodowy „Jan Heweliusz”. W katastrofie zginęło 55 osób – 20 marynarzy oraz 35 kierowców.

15 stycznia 1582 roku w Jamie Zapolskim podpisano rozejm kończący wojnę polsko – moskiewską, na mocy którego Polska odzyskała Inflanty.

16 stycznia 1826 roku urodził się Romuald Traugutt, generał polski, dyktator powstania styczniowego. 

17 stycznia 1649 roku Jan II Kazimierz Waza został koronowany w Krakowie na króla Polski.

18 stycznia 1654 roku Kozacy i Rosjanie zawarli ugodę w Perejesławiu.

18 stycznia 2006 roku zmarł ks. Jan Twardowski, duszpasterz, poeta, prozaik.  

19 stycznia 1945 roku generał Leopold Okulicki „Niedzwiadek” rozwiązał Armię Krajową.

20 stycznia 1320 roku Władysław Łokietek został koronowany w Krakowie na króla Polski. Koronę otrzymał z rąk arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława.

20 stycznia 1874 roku urodził się Wincenty Witos, polityk, wybitny działacz ruchu ludowego, trzykrotny premier Rzeczypospolitej Polskiej. 

22 stycznia 1863 roku wybuchło powstanie styczniowe. Miało charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono około 1200 bitew i potyczek z Rosjanami. Trwało do jesieni 1864 roku.

23 stycznia 1793 roku Rosja i Prusy podpisały II traktat rozbiorowy Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

24 stycznia 1507 roku Zygmunt I Stary został koronowany w Krakowie na króla Polski.

26 stycznia 1699 roku zawarto pokój w Karłowicach, na mocy którego Rzeczpospolita Obojga Narodów odzyskała od Turcji Podole z Kamieńcem.

27 stycznia 1945 roku żołnierze sowieccy 60. Armii I Frontu Ukraińskiego wkroczyli do niemieckiego obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz.

28 stycznia 1573 roku podpisano akt konfederacji warszawskiej gwarantujący tolerancję religijną w Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

30 stycznia 1667 roku podpisano traktat w Andruszowie kończący wojnę polsko–rosyjską, na mocy którego Rzeczpospolita utraciła część Ukrainy.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

Ważne rocznice grudniowe, o których warto pamiętać:

1 grudnia 1415 roku urodził się Jan Długosz, polski historyk, kronikarz, twórca dzieła Rocznikiczyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego, duchowny, pierwszy heraldyk polski, dyplomata, wychowawca synów Kazimierza Jagiellończyka.

 2 grudnia 1422 roku zmarł Mikołaj Trąba, pierwszy arcybiskup gnieźnieński, noszący tytuł Prymasa Królestwa Polskiego.

4 grudnia 1942 roku utworzono Radę Pomocy Żydom, która wkrótce przyjęła kryptonim „Żegota”.

5 grudnia 1389 roku urodził się Zbigniew Oleśnicki, pierwszy kardynał narodowości polskiej, protoprezbiter Kolegium Kardynalskiego w latach 1452–1455, doradca Władysława II Jagiełły i Władysława III Warneńczyka.

7 grudnia 1941 roku Japonia zaatakowała Pearl Harbor na Hawajach, rozpoczynając wojnę ze Stanami Zjednoczonymi.

8 grudnia 1989 roku Czesław Miłosz odebrał literacką Nagrodę Nobla.

9 grudnia 1922 roku Gabriel Narutowicz został wybrany na pierwszego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

10 grudnia 1850 roku zmarł generał Józef Bem, artylerzysta, twórca pierwszych oddziałów wojsk rakietowych w Wojsku Polskim, dowódca artylerii w czasie powstania listopadowego, działacz polityczny Wielkiej Emigracji, uczestnik Wiosny Ludów.

10 grudnia 1905 roku Henryk Sienkiewicz odebrał literacką Nagrodę Nobla.

11 grudnia 1618 roku zawarto rozejm w Dywilinie kończący wojnę polsko – moskiewską.

12 grudnia 1501 roku Aleksander Jagiellończyk został koronowany na Wawelu na króla Polski.

13 grudnia 1981 roku w Polsce wprowadzono stan wojenny.

14 grudnia 1575 roku książę Siedmiogrodu Stefan Batory został ogłoszony królem Polski.

15 grudnia 1981 roku podczas stanu wojennego oddziały ZOMO spacyfikowały górników KWK „Manifest Lipcowy” w Jastrzębiu – Zdroju.

16 grudnia 1981 roku podczas stanu wojennego oddziały ZOMO spacyfikowały górników KWK „Wujek” w Katowicach, zabijając dziewięciu górników.

17 grudnia 1970 roku doszło w Gdyni do maskary robotników Stoczni im. Komuny Paryskiej, gdzie zginęło 10 osób oraz do walk ulicznych w Szczecinie, w których zginęło 16 osób – tzw. Czarny Czwartek.

18 grudnia 1916 roku zakończyła się jedna z najkrwawszych bitew I wojny światowej – bitwa pod Verdun.

20 grudnia 1922 roku Stanisław Wojciechowski został wybrany na drugiego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

21 grudnia 1944 roku generał Leopold Okulicki został dowódcą Armii Krajowej.

25 grudnia 1025 roku Mieszko II został koronowany na króla Polski.

25 grudnia 1076 roku Bolesław II Śmiały został koronowany w Gnieźnie na króla Polski.

27 grudnia 1918 roku rozpoczęło się powstanie wielkopolskie.

29 grudnia 1655 roku w Tyszowcach zawiązano konfederację przeciw w Szwedom.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

3 listopada 1918 roku Karol I Habsburg, ostatni władca Austro-Węgier, podpisał zawieszenie broni z państwami Ententy, oznaczające kapitulację Monarchii Habsburgów w I wojnie światowej.

4 listopada 1794 roku wojska rosyjskie pod dowództwem Aleksandra Suworowa dokonały rzezi warszawskiej Pragi w czasie powstania kościuszkowskiego. Była to ostatnia bitwa w okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

5 listopada 1370 roku zmarł Kazimierz III Wielki, ostatni król Polski z dynastii Piastów. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych władców Polski.

6 listopada 1860 roku urodził się Ignacy Jan Paderewski, pianista, kompozytor, działacz niepodległościowy, polityk, premier i minister spraw zagranicznych II Rzeczypospolitej, mąż stanu. Jego przyjazd do Poznania 26 grudnia 1918 roku zamienił się w wielką manifestację patriotyczną i dał początek zwycięskiemu powstaniu wielkopolskiemu.

8 listopada 1632 roku sejm elekcyjny wybrał na króla Polski Władysława IV Wazę. Był tytularnym królem Szwecji (1632–1648), formalnie carem Rosji w latach 1610–1613, tytularnym do 1634 roku.

11 listopada 1918 roku w Compiegne podpisane zostało zawieszenie broni pomiędzy Ententa i Cesarstwem Niemieckim, kończące I wojną światową. Jest to równocześnie rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę po 123 latach zaborów.

14 listopada 1990 roku podpisano w Warszawie polsko–niemiecki traktat potwierdzający granicę na Odrze i Nysie Łużyckiej.

15 listopada 1920 roku utworzono Wolne Miasto Gdańsk. Jego powstanie było wynikiem przegranej Niemiec w I wojnie światowej i jednym z rozstrzygnięć traktatu wersalskiego w kwestii ustalenia granicy polsko-niemieckiej.

16 listopada 1918 roku Józef Piłsudski poinformował telegramem rządy państw zachodnich i Stany Zjednoczone o powstaniu Państwa Polskiego.

17 listopada 1370 roku Ludwik Węgierski został koronowany w Krakowie na króla Polski. Na Węgrzech Ludwik otrzymał przydomek „Wielki” i uchodzi za jednego z najwybitniejszych władców tego kraju.

19 listopada 1885 roku urodził się Kazimierz Sosnkowski, dowódca Frontu Południowego podczas kampanii wrześniowej  1939 roku, komendant głównyZwiązku Walki Zbrojnej (1939–1941), Wódz Naczelny Polskich Sił Zbrojnych w latach 1943–1945.

20 listopada 1648 roku Jan II Kazimierz Waza został wybrany na króla Polski. Abdykował w 1668 roku, przerywając ciągłość dynastyczną. Był ostatnim członkiem rodu Wazów, po kądzieli spokrewnionym z Jagiellonami.

22 listopada 1963 roku zginął w zamachu w Dallas w prezydent Stanów Zjednoczonych John Fitzgerald Kennedy.

23 listopada 1619 roku wojska Lisowczyków pokonały armię księcia Siedmiogrodu Jerzego I Rakoczego pod Humiennem. Do starcia nazwanego, pierwszą odsieczą wiedeńską, doszło w czasie antyhabsburskiego powstania na Węgrzech i Morawach, będącego częścią wojny trzydziestoletniej.

24 listopada 1227 roku w Gąsawie został zamordowany Leszek Biały – książę mazowiecki i kujawski z dynastii Piastów.

25 listopada 1795 roku ostatni król Rzeczypospolitej Obojga Narodów Stanisław August Poniatowski abdykował na rzecz Rosji. Ostatnie lata życia król spędził na wygnaniu w Petersburgu. Zmarł 12 lutego 1798 roku.

27 listopada 1941 roku wojska alianckie pokonały Niemców pod Tobrukiem. W obronie Tobruku walczyła Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich pod dowództwem gen. Stanisława Kopańskiego.

28 listopada 1627 roku flota polska dowodzona przez admirała Arenda Dickmanna pokonała flotę szwedzką pod Oliwą.

29/30 listopada 1830 roku wybuchło powstanie listopadowe, jeden z największych polskich zrywów niepodległościowych w okresie zaborów. Powstanie zakończyło się klęską 21 października 1831 roku, kiedy padł Zamość - ostatni punkt oporu powstańców.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

Ważne rocznice październikowe, o których warto pamiętać:  

1 października 1817 roku utworzono w Wilnie Towarzystwo Filomatyczne, zwane powszechnie Towarzystwem Filomatów.

1 października 1936 roku w Wielkiej Brytanii miało miejsce wodowanie niszczyciela ORP „Błyskawica”.

2 października 1413 roku w Horodle zawarto unię polsko - litewską.

2 października 1946 roku zmarł Ignacy Mościcki, chemik, polityk prezydent II Rzeczypospolitej.

3 października 1996 roku Wisława Szymborska otrzymała literacką nagrodę Nobla. Polską poetkę uhonorowano za całokształt twórczości, a zwłaszcza „za poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości”.

6 października 1939 roku zakończyła się bitwa pod Kockiem pomiędzy oddziałami polskiej Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" gen. Franciszka Kleeberga a niemieckimi oddziałami XIV Korpusu Zmotoryzowanego gen. Gustawa Antona von Wietersheima. Była to ostatnia bitwa kampanii wrześniowej stoczona przez regularne wojsko polskie.

7 października 1620 roku zginął pod Cecorą Stanisław Żółkiewski h. Lubicz (1547–1620), wojewoda kijowski, hetman i kanclerz wielki koronny, pradziad Jana III Sobieskiego. 

8 października 1939 roku Adolf Hitler podpisał dekret o włączeniu do III Rzeszy polskich ziem zachodnich i północnych. Do III Rzeszy wcielone zostały województwa: pomorskie, poznańskie, śląskie, większa część łódzkiego, zachodnia część krakowskiego, część kieleckiego i warszawskiego.

10 października 1794 roku wojska polskie dowodzone przez Tadeusza Kościuszkę doznały klęski pod Maciejowicami, co w konsekwencji doprowadziło do upadku powstania kościuszkowskiego.

11 października 1779 roku w bitwie pod Savannah zginął w wyniku odniesionych ran bohater Polski i Stanów Zjednoczonych - Kazimierz Pułaski.

14 października 1864 roku urodził się Stefan Żeromski, wybitny polski prozaik, publicysta i dramaturg. Autor dzieł takich jak: „Popioły”, „Przedwiośnie” czy „Ludzie bezdomni”. Publikował pod pseudonimami „Maurycy Zych”, „Józef Katerla” oraz „Stefan Iksmoreż”.

16 października 1384 roku Jadwiga Andegaweńska została koronowana na króla Polski.

16 października 1978 roku papieżem wybrano kardynała Karola Wojtyły, metropolitę krakowskiego.

17 października 1863 roku Romuald Traugutt przejął władzę od Rządu Narodowego i został ostatnim dyktatorem powstania styczniowego.

18 października 1523 roku urodziła się Anna Jagiellonka, ostatni król Polski z rodu Jagiellonów.

19 października 1813 roku zakończyła się bitwa pod Lipskiem, zwana „bitwą Narodów”. Armia Napoleona została pokonana przez antyfrancuską koalicję. W trakcie bitwy poległ Józef Poniatowski, jedyny cudzoziemiec z tytułem marszałka Francji.

19 września 1984 roku Służba Bezpieczeństwa uprowadza i morduje ks. Jerzego Popiełuszkę.

20 października 1677 roku we Lwowie urodził się Stanisław Leszczyński. Dwukrotnie wybierany był na króla Polski, dwukrotnie tracił koronę na rzecz Sasów.

21 października 1805 roku doszło do morskiej bitwy pod Trafalgarem. Angielskiej flocie admirała Horatio Nelsona udało się pokonać połączone siły morskie Francji i Hiszpanii.

21 października 1963 roku W starciu z ZOMO zginął ostatni żołnierz wyklęty, Józef Franczak „Lalek”

22 października 1948 roku zmarł Prymas Polski kardynał August Hlond.

25 października 732 roku doszło do bitwy między armią arabską a wojskami frankijskimi Karola Młota i księcia Akwitanii Odona. Bitwa pod Poitiers często uważana jest za jedną z najważniejszych w historii, tę która powstrzymała Arabów przed podbojem Europy.

26 października w 1866 roku urodził się Ignacy Daszyński, polski polityk socjalistyczny, poseł do Izby Posłów Reichstagu Przedlitawii, premier rządu lubelskiego w 1918 r., publicysta, współzałożyciel Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej, później PPS.

28 października 1956 roku komuniści uwalniają Prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego z aresztu.

31 października 1940 roku zakończyła się bitwa o Anglię. W walkach uczestniczyło 144 polskich pilotów, którzy zestrzelili ok. 170 niemieckich samolotów.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

Po wakacyjnej przerwie „Kalendarium historyczne” wznawia swoją działalność. Zapraszamy do współpracy i zainteresowania się prezentowanymi treściami.

Przypominamy, ważne rocznice wrześniowe, o których warto pamiętać:

1 września 1939 roku atakiem hitlerowskich Niemiec na Polskę rozpoczęła się II wojna światowa.

2 września 1621 roku rozpoczęła się bitwa pod Chocimiem, zakończona zwycięstwem wojsk polskich dowodzonych przez hetmana Jana Karola Chodkiewicza.

3 września 1939 roku Francja i Wielka Brytania wypowiedziały wojnę Niemcom.

4 września 1725 roku Maria Leszczyńska poślubiła króla Francji Ludwika XV, zostając królową Francji.

4 września 1809 roku urodził się w Krzemieńcu Juliusz Słowacki, poeta doby romantyzmu, dramaturg i epistolograf, jeden z Wieszczów Narodowych.

7 września 1939 roku skapitulowało po siedmiu dniach obrony Westerplatte.

9 września 1596 roku zmarła Anna Jagiellonka, królowa Polski, żona Stefana Batorego.

9 września 1939 roku nad Bzurą rozpoczęła się największa bitwa wojny obronnej w 1939 roku. 

11 września 2001 roku około 3 tysięcy osób zginęło w wyniku ataków terrorystycznych na World Trade Center w Nowym Yorku oraz Pentagon w Waszyngtonie.

12 września w 1683 roku król Polski Jan III Sobieski rozgromił pod Wiedniem armię turecką.

14 września 2000 roku zmarł Jerzy Giedroyc, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli emigracji po drugiej wojnie światowej, twórca "Kultury" i Instytutu Literackiego.

17 września 1939 roku Związek Radziecki wypełniając układ Ribbentrop – Mołotow zaatakował terytorium Polski od wschodu.

20 września 1503 roku urodziła się Andrzej Frycz Modrzewski, wybitny pisarz polityczny doby renesansu.

20 września 1920 roku rozpoczęła się operacja niemeńska, która walnie przyczyniła się do zwycięstwa wojsk polskich podczas wojny polsko-bolszewickiej.

21 września 1944 roku 1. Samodzielna Brygada Spadochronowa generała Stanisława Sosabowskiego licząca ponad 1000 żołnierzy wzięła udział w operacji Market Garden. Jej celem było opanowanie mostu w Arnhem.

23 września 1492 roku Jan I Olbracht został koronowany na króla Polski.

25 września 1967 roku zmarł Stanisław Sosabowski, generał, działacz niepodległościowy, dowódca 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej walczącej w bitwie pod Arnhem.

26 września 1920 roku zakończyła się zwycięska dla Polaków bitwa nad Niemnem, w której pokonane zostały wojska Armii Czerwonej.

28 września 1939 roku w Moskwie podpisano radziecko – niemiecki traktat o granicach i przyjaźni, potwierdzający IV rozbiór Polski.

29 września 1669 roku w katedrze na Wawelu odbyła się koronacja Michała Korybuta Wiśniowieckiego.

30 września 1921 roku odbył się pierwszy powszechny spis ludności w II Rzeczypospolitej.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

W związku z rozpoczynającymi się wakacjami chcieliśmy podziękować wszystkim czytelnikom naszego "Kalendarium historycznego" za ich obecność i zainteresowanie. Obiecujemy, że wrócimy we wrześniu z nowymi siłami i ciekawymi tematami:-)

Ważne rocznice czerwcowe, o których warto pamiętać:

1–2 czerwca 1652 roku wojska Rzeczypospolitej zostały rozgromiono pod Batohem. Po bitwie doszło do rzezi na polskich żołnierzach i dowódcach, której dokonali Kozacy.

4 czerwca 1989 roku odbyły się pierwsze od zakończenia II wojny światowej częściowo wolne wybory do Sejmu i całkowicie wolne do Senatu w Polsce. Zakończyły się zwycięstwem obozu „Solidarności”, który zdobył 260 na 261 możliwych mandatów.

5 czerwca 1942 roku Japończycy rozpoczęli odwrót spod Midway. Bitwa ta uważana jest za punkt zwrotny w wojnie na Pacyfiku.

6 czerwca 1794 roku wojska polskie doznały klęski pod Szczekocinami. Bitwa ta zapoczątkowała upadek powstania kościuszkowskiego, którego efektem był III rozbiór Polski w 1795 roku.

6 czerwca 1944 roku alianci wylądowali w Normandii. Była to największa pod względem użytych sił i środków operacja desantowa w historii wojen.

9 czerwca 1595 roku urodził się Władysław IV Waza, król Polski, tytularny król Szwecji i car Rosji, jeden z najwybitniejszych władców Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

10 czerwca 1190 roku podczas III wyprawy krzyżowej zginął cesarz niemieckie Fryderyk I Barbarossa.

13 czerwca 1611 roku wojska polskiego zdobyły Smoleńsk broniony przez Rosjan.

14 czerwca 1634 roku Rzeczpospolita Obojga Narodów zawarła pokój w Polanowie, który kończył wojnę smoleńską toczoną w latach 1632–1634. Polska utrzymała nabytki terytorialne na mocy rozejmu w Dywilinie z 1619 roku, jednak Władysław IV Waza zrzekł się z tytułu cara moskiewskiego oraz pretensji do tronu carskiego.

18 czerwca 1815 roku Napoleon Bonaparte poniósł klęskę pod Waterloo. Bitwa ta przesądziła o ostatecznym upadku Bonapartego.

19 czerwca 1669 roku Michał Korybut Wiśniowiecki został wybrany na króla Polski. Za jego rządów doszło do podpisania w 1672 roku upokarzającego pokoju w Buczaczu, na mocy którego Polska zrzekała się na rzecz Turcji Podola i części Ukrainy oraz stawała się lennem tureckim. Panował do 1673 roku. Jego następcą został Jan III Sobieski.

20 czerwca  1566 roku urodził się Zygmunt III Waza, król Polski i wielki książę litewski oraz król Szwecji. Był jednym z najdłużej panujących władców w dziejach Polski (1587–1632).

21 czerwca 1305 roku zmarł Wacław III, król Polski w latach 1300–1305.

22 czerwca 1941 roku III Rzesza Niemiecka zaatakowała Związek Radziecki, rozpoczynając tym samym plan „Barbarossa”.

24 czerwca 972 roku pod Cedynią Mieszko I pokonał wojska margrabiego Marchii Łużyckiej Hodona. Bitwa pod Cedynią uważana jest za pierwszą bitwę w dziejach oręża polskiego.

25 czerwca 1447 roku Kazimierz IV Jagiellończyk został koronowany w Krakowie na króla Polski.

27 czerwca 1629 roku wojska polskie pod dowództwem hetmana Stanisława Koniecpolskiego rozbiły wojska szwedzkie dowodzone przez króla Gustawa Adolfa pod Trzcianą. Był to największy polski triumf nad Szwedami od czasów bitwy pod Kircholmem w 1605 roku.

28 czerwca 1651 roku rozpoczęła się bitwa pod Beresteczkiem, jedna z największych bitew lądowych XVII wieku w czasie powstania Chmielnickiego. Zakończyła się 10 lipca zwycięstwem wojsk polskich.

28 czerwca 1956  roku miał miejsce poznański czerwiec, pierwszy w Polsce protest społeczny przeciwko władzy komunistycznej. Zaczął się od strajku w zakładach Hipolita Cegielskiego, do protestu robotników na ulicy dołączyli poznaniacy. Wystąpienia robotników zostały krwawo stłumione przez władze komunistyczne.

30 czerwca 1587 roku w podwarszawskiej Woli rozpoczęła się wolna elekcja, w wyniku której nowym królem Polski został Zygmunt III Waza.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

Ważne rocznice majowe, o których warto pamiętać:

1 maja 1890 roku po raz pierwszy obchodzono Święto Pracy. W Polsce uznane jest za święto państwowe od 1950 roku.

1 maja 2004 roku Polska przystąpiła do Unii Europejskiej.

2 maja 1915 roku rozpoczęła się bitwa pod Gorlicami zakończona zwycięstwem wojsk Austro-Węgier i Niemiec nad armią rosyjską.

2 maja 2004 roku po raz pierwszy świętowano obchody Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.

2 maja 1921 roku wybuchło III powstanie śląskie.

3 maja w 1791 roku Sejm Czteroletni (Wielki) uchwalił Konstytucję 3 maja.

5 maja 1819 roku urodził się Stanisław Moniuszko.

5 maja 1846 roku urodził się Henryk Sienkiewicz, autor trylogii, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1905 roku za powieść „Quo vadis”.

7 maja 1794 roku naczelnik powstania Tadeusz Kościuszko wydał Uniwersał połaniecki, ograniczający poddaństwo chłopów.

8 maja 1892 roku urodził się generał Stanisław Sosabowski.

8 maja 1945 roku III Rzesza Niemiecka podpisała bezwarunkową kapitulację. Zakończyła się II wojna światowa w Europie.

10 maja 1940 roku Niemcy zaatakowały Belgię, Holandię, Luksemburg i Francję.

12 maja 1926 roku rozpoczął się w Polsce przewrót majowy, na czele którego stanął marszałek Józef Piłsudski. Rządy w Polsce przejął obóz sanacji.

12 maja 1935 roku w Belwederze o godz. 20.45 zmarł marszałek Józef Piłsudski. Pięć dni później odbył się jego pogrzeb na Wawelu.

13 maja 1981 roku doszło do zamachu na papieża Jana Pawła II.

14 maja 1955 roku powstał Układ Warszawski.

15 maja 1885 roku urodził się Marian Kukiel, generał dywizji, historyk wojskowości, zastępca Ministra Spraw Wojskowych.

16 maja 1657 roku polski jezuita i misjonarz, Andrzej Bobola został zamęczony przez Kozaków. Jest patronem Polski.

18 maja 1920 roku urodził się Karol Wojtyła, od 1978 roku papież Jan Paweł II.

18 maja 1944 roku żołnierze polscy generała Władysława Andersa zdobyli klasztor na Monte Cassino.

21 maja 1674 roku Jan III Sobieski został wybrany na króla Polski.

23 maja 1883 roku zmarł Cyprian Kamil Norwid.

25 maja 1915 roku zakończyła się druga bitwa pod Ypres, w trakcie której użyto gazu bojowego – chloru.

26 maja 1831 roku w bitwie pod Ostrołęką wojska rosyjskie pokonały armię powstańczą dowodzone przez Jana Skrzyneckiego. Bitwa uznawana jest za początek upadku powstania listopadowego.

27 maja 1990 roku odbyły się wybory samorządowe – pierwsze w pełni demokratyczne wybory w Polsce po 1945 r. Ponad połowę głosów zdobyli kandydaci „Solidarności”.

30 maja 1159 roku zmarł książę Władysław II Wygnaniec.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

Ważne rocznice kwietniowe, o których warto pamiętać:

1 kwietnia 1548 roku zmarł w Krakowie Zygmunt I Stary, król Polski i wielki książę litewski.

1 kwietnia 1656 roku król Jan Kazimierz Waza złożył śluby w katedrze lwowskiej, ogłaszając Matkę Boską Królową Korony Polskiej. Uroczystość, której przewodniczył nuncjusz papieski Pietro Vidoni, odbyła się w czasie potopu szwedzkiego, w momencie, w którym niemal cała Rzeczpospolita była opanowana przez obce wojska.

3 kwietnia 1940 roku rozpoczęły się masowe egzekucje polskich jeńców przebywających w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Kolejne partie więźniów transportowano do Katynia, Miednoje i Piatichatek, gdzie ich rozstrzeliwano. W wyniku akcji, która trwała do czerwca 1940 roku, zginęło ponad 20 tysięcy obywateli polskich.

4 kwietnia 1794 roku wojska polskie pod dowództwem Tadeusza Kościuszki pokonały pod Racławicami wojska rosyjskie.

5 kwietnia 1941 roku zmarł Franciszek Kleeberg, dowódca Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" we wrześniu 1939 roku.

6 kwietnia 1917 roku Stany Zjednoczone wypowiedziały wojnę Niemcom, przystępując tym samym do I wojny światowej po stronie Ententy.

7 kwietnia 1656 roku wojska polskie pokonały Szwedów pod Warką. Była to pierwsza zwycięska bitwa Rzeczypospolitej odniesiona w polu w czasie potopu szwedzkiego.

9 kwietnia 1241 roku wojska polskie pod dowództwem Henryka II Pobożnego zostały pokonane pod Legnicą przez Mongołów.

10 kwietnia 1525 roku odbył się hołd pruski. Książę pruski Albrecht Hohenzollern złożył hołd królowi polskiemu Zygmuntowi Staremu.

11 kwietnia 1864 roku Romuald Traugutt, dyktator powstania styczniowego, został aresztowany przez policję rosyjską. Więziono go na Pawiaku, a następnie w Cytadeli Warszawskiej. Sąd wojskowy skazał go na karę śmierci. 

12 kwietnia 1945 roku zmarł Franklin Delano Roosevelt, prezydent Stanów Zjednoczonych w latach 1933 – 1945.

14 kwietnia 1570 roku przedstawiciele braci czeskich, luteranów i kalwinów, uczestniczący w synodzie generalnym podpisali tak zwaną zgodę sandomierską. Była to forma sojuszu obronnego przeciw kontrreformacji. Porozumienie zakładało pokojowe rozwiązywanie sporów między wyznaniami i wspólne działanie w konfliktach z katolikami.

15 kwietnia 1912 roku podczas swojego pierwszego rejsu zatonął brytyjski transatlantyk "Titanic". Podczas katastrofy zginęło ponad 1500 osób.

16 kwietnia 1945 roku rozpoczęła się bitwa o Berlin, która zakończyła się ostatecznym upadkiem III Rzeszy.

16 kwietnia 1952 roku generał August Emil Fieldorf „Nil” został skazany na karę śmierci przez warszawski Sąd Wojewódzki. Wyrok przez powieszenie wykonano 24 lutego 1953 o godz. 15.00 w więzieniu Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej.

17 kwietnia 1794 roku wybuchła w Warszawie insurekcja pod wodzą szewca Jana Kilińskiego.

18 kwietnia 1518 roku król Polski Zygmunt I Stary poślubił mediolańską księżniczkę Bonę Sforzę. Tego samego dnia została ona koronowana na królową Polski. Uroczystość odbyła się w Krakowie.

19 kwietnia 1809 roku doszło do bitwy pod Raszynem. Wojsko polskie i saskie, dowodzone przez księcia Józefa Poniatowskiego, stoczyło walkę z korpusem wojsk austriackich, pod dowództwem arcyksięcia Ferdynanda Karola d'Este.

19 kwietnia 1943 roku wybuchło powstanie w getcie warszawskim, będące odpowiedzią na rozpoczęcie akcji ostatecznej likwidacji getta przez oddziały niemieckie pod dowództwem generała SS Jürgena Stroopa. Na czele grup powstańczych stanął Mordechaj Anielewicz. Walka trwała do połowy maja.

23 kwietnia 1935 roku prezydent Polski Ignacy Mościcki podpisał akt konstytucji kwietniowej. W miejsce poprzedniego systemu, w którym najważniejszą rolę odgrywał parlament, wprowadzała ona ustrój oparty na silnej władzy prezydenta i rządu. 

25 kwietnia 1333 roku odbyła się koronacja Kazimierza III Wielkiego na króla Polski. Jednocześnie królową została jego żona, Aldona Giedyminówna. Uroczystość odbyła się w katedrze wawelskiej.

25 kwietnia 1920 roku rozpoczęła się operacja kijowska podczas wojny polsko – bolszewickiej. Jej efektem było zajęcie Kijowa przez wojska polskie.

27 kwietnia 1792 roku podpisano w Petersburgu akt zawiązania konfederacji targowickiej.

28 kwietnia 1924 roku rozpoczął działalność Bank Polski. Tego samego dnia wprowadzono do obiegu nową walutę – złotówkę, która zastąpiła polskie marki. 

29 kwietnia 1648 roku rozpoczęła się bitwa pod Żółtymi Wodami w trakcie powstania Chmielnickiego. Zakończyła się klęską wojsk polskich.

30 kwietnia 1789 roku George Washington został zaprzysiężony na pierwszego prezydenta Stanów Zjednoczonych. W pierwszych amerykańskich wyborach zmierzył się z siedmioma innymi kandydatami.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

22 marca 2009 roku otwarto oficjalnie w Rzeszowie Muzeum Dobranocek. Muzeum powołano uchwałą Rady Miasta z dnia 29 stycznia 2008 roku.

Obok lalek z filmów kukiełkowych, w muzeum zobaczyć można różnego rodzaju przedmioty związane z popularnymi dobranockami. Wśród nich znajdują się zabawki, książki, plakaty, znaczki filatelistyczne, opakowania po artykułach spożywczych, kosmetykach, często jeszcze z oryginalną zawartością. Ozdobą kolekcji są oryginalne lalki z filmów Miś Coralgol, Miś Uszatek, Plastusiowy pamiętnik,Maurycy i Hawranek i Kolorowy świat Pacyka

Więcej informacji o wystawach w muzeum  możemy znaleźć  klikając w poniższe linki:

https://www.youtube.com/watch?v=cP4uU-KgBHA

https://www.youtube.com/watch?v=0qYt9kdKpm4

19 kwietnia 2021 roku przypada 78. rocznica wybuchu powstania w getcie warszawskim. Decyzja o likwidacji getta w Warszawie, podjęta w ramach realizowanego przez Niemców planu całkowitej zagłady Żydów europejskich, stała się główną przyczyną wybuchu powstania. 19 kwietnia 1943 roku niemieckie oddziały liczące dwa tysiące żołnierzy, wspierane przez czołgi i wozy pancerne, ponownie wkroczyły do getta warszawskiego. W żydowskiej, odgrodzonej dzielnicy Niemcy stłoczyli w szczytowym momencie prawie 500 tysięcy osób. Od połowy 1942 roku wywozili i mordowali Żydów w komorach gazowych w Treblince. W kwietniu 1943 roku w getcie było jeszcze 50-70 tysięcy kobiet, mężczyzn i dzieci. Data wkroczenia Niemców do getta jest nieprzypadkowa. Likwidację warszawskiego getta rozpoczęto w przeddzień ważnego dla Żydów święta Paschy. Kilkuset powstańców żydowskich pod dowództwem Mordechaja Anielewicza podjęło wówczas nierówną walkę, która trwała prawie miesiąc. Pierwszego dnia walk uzbrojeni w pistolety, granaty oraz nieliczne automaty i karabiny bojownicy Żydowskiej Organizacji Bojowej zaskoczyli Niemców, zmuszając ich do wycofania się poza mury getta. Trzeciego dnia powstania siły SS i policja pod wodzą Jürgena Stroopa zaczęły równać getto z ziemią, wysadzając budynek po budynku. Chcieli zmusić pozostałych Żydów do opuszczenia kryjówek. Żydowscy członkowie ruchu oporu dokonywali sporadycznych wypadów ze swoich bunkrów. Żołnierze niemieccy 8 maja zabili przywódcę powstania Mordechaja Anielewicza i jego towarzyszy broni podczas ataku na bunkier dowództwa ŻOB przy ul. Miłej 18. Jako datę końcową powstania przyjmuję się 16 maja 1943 roku. Wówczas niemiecki dowódca J. Stroop, dla przypieczętowania zwycięstwa, rozkazał zburzyć Wielką Synagogę na ul. Tłomackiej.

W walkach oraz w pożarach wznieconych przez niemieckich żołnierzy zginęło około sześć tysięcy osób. Po powstaniu według szacunków około siedem tysięcy Żydów Niemcy zabili na terenie getta. Pozostali zostali wywiezieni do obozów zagłady. W obliczu ogromnej przewagi wojsk niemieckich powstańcy nie mogli liczyć na zwycięstwo. Ich bohaterska postawa przybrała wymiar gestu rozpaczy i sprzeciwu wobec tragedii, jakim było hitlerowskie ludobójstwo i zapisała się w annałach historii jako symbol walki o ludzką godność. Powstanie w getcie warszawskim było największym zbrojnym zrywem Żydów podczas II wojny światowej.

Już prawie dekadę trwa Akcja Żonkile. Jest to projekt społeczno-edukacyjny, przypominający Polakom o powstaniu w getcie warszawskim. W tym roku organizatorzy pragną nie tylko upamiętnić wybuch powstania w getcie warszawskim 19 kwietnia 1943 roku. Chcą także podkreślić rolę, jaką odegrały w nim kobiety. Żydówki w czasie powstania organizowały kuchnie ludowe, kolportowały nielegalną prasę, opatrywały rannych, były łączniczkami oraz walczyły z bronią w ręku. Warto pamiętać o nich wszystkich w 78. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim. Przypnijmy zatem papierowy żonkil – symbol tego, że łączy nas pamięć o powstaniu, jego bohaterkach oraz bohaterach. 

Więcej informacji o Akcji Żonkile 2021 znajdziemy klikając w link:

https://polin.pl/pl/akcja-zonkile-2021

Opracowano na podstawie stron internetowych.

Zjazd gnieźnieński trwał od 7 do 15 marca 1000 roku. Odbył się z okazji pielgrzymki cesarza Ottona III do grobu św. Wojciecha. Biskup Wojciech zginął w 997 roku podczas wyprawy misyjnej z rąk Prusów. Wizyta cesarza Ottona III w Gnieźnie była wielkim wydarzeniem. Zjazd był okazją dla obu władców cesarza Ottona III jak i księcia Bolesława Chrobrego do wprowadzenie w życie politycznych planów. Warto zauważyć, że cesarz oprócz wypraw wojennych, na których czele stawał, rzadko opuszczał granice swojego państwa. Stąd wyprawa do Gniezna w formie pielgrzymki była niespotykana i dodawała rangi władcy, który cesarza miał witać.

Głównym celem podróży cesarza Ottona III była chęć odwiedzenia grobu świętego Wojciecha, którego był przyjacielem. Po odwiedzeniu grobu cesarz spotkał się z władcą Polski  Bolesławem Chrobrym w Gnieźnie. W trakcie spotkania Otton III przedstawił Bolesławowi swoje plany związane z odbudową cesarstwa rzymskiego. Pierwszym etapem było utworzenie cesarstwa zachodniego, składającego się z czterech prowincji, którymi miały być: Galia, Italia, Germania i Słowiańszczyzna. Cesarstwem władać miał cesarz, natomiast poszczególnymi prowincjami królowie, zależni od niego.

Bolesław w tym planie zauważył szansę na swoją koronację, jako króla Słowiańszczyzny. Zakładał zapewne że obok kraju Polan w skład jego królestwa miałoby wejść również księstwo czeskie oraz węgierskie a także tereny na wschód od Wisły. Bolesławowi zależało na uniezależnieniu się od cesarstwa i wzmocnieniu władzy w państwie. Dlatego już podczas zjazdu gnieźnieńskiego zabiegał o przyzwolenie na koronację i utworzenie metropolii gnieźnieńskiej, co też mu się udało.

W czasie zjazdu gnieźnieńskiego cesarz Otton III wyraził poparcie dla koronacji Bolesława Chrobrego na króla, poprzez włożenie cesarskiego diademu na jego głowę oraz podarował kopię włóczni św. Maurycego. W zamian Bolesław Chrobry przekazał cesarzowi część relikwii świętego Wojciecha. Znaczenie symboliczne gestu Ottona trudno nam dzisiaj jednoznacznie zinterpretować. Bolesława w późniejszych dokumentach nadal nazywano księciem, a nie królem. Koncepcja polityczna Ottona III nie została wcielona w życie, gdyż cesarz zmarł w 1002 roku. Jego następcą został Henryk II, który diametralnie zmienił politykę w stosunku do Polski; rozpoczynając wojnę trwającą kilkanaście lat.

Najważniejszym efektem zjazdu gnieźnieńskiego było powołanie do istnienia metropolii gnieźnieńskiej podległej bezpośrednio papieżowi, na czele której stanął brat świętego Wojciecha – Radzim Gaudenty. Utworzono nowe biskupstwa podległe Gnieznu w Krakowie z biskupem Popponem, w Kołobrzegu z biskupem Reinbernem oraz we Wrocławiu z biskupem Janem. Biskupstwo poznańskie podłączono pod metropolię gnieźnieńską dopiero po śmierci biskupa Ungera.

Zjazd przyczynił się wzmocnienia władzy Bolesława Chrobrego, a także do zacieśnienia stosunków z cesarstwem niemieckim, co ostatecznie zakończyło się koronacją Bolesława Chrobrego w 1025 roku. Polska otrzymała niezależną od Niemiec metropolię kościelną podległą pod papieża.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

Józef Wybicki herbu Rogala urodził się 29 września 1747 roku w Będominie. Ojciec Józefa, Piotr Wybicki, średniozamożny szlachcic kaszubski, właściciel Będomina, Będominka oraz części Lubania i Mściszewic był mirachowskim sądowym ziemskim. Matka Konstancja z Lniskich, była córką sędziego ziemskiego mirachowskiego Jana Lniskiego. Józef miał liczne rodzeństwo. Jego starszy brat został księdzem, cztery z siedmiu sióstr wstąpiły do zakonu.

Edukację rozpoczął u swojego stryja Franciszka, który był proboszczem w Skarszewach. Mając osiem lat podjął naukę  w Kolegium Jezuickim w Starych Szkotach koło Gdańska. W wieku dwudziestu lat został posłem ziemi pomorskiej. W 1768 roku  protestował przeciwko ingerencji Rosji w wewnętrzne sprawy Polski. Związał się z konfederacją barską. Reprezentował konfederację, jako emisariusz, na dworze wiedeńskim i berlińskim. W 1771 roku wyjechał do Holandii, gdzie na Uniwersytecie w Leydzie studiował prawo i ekonomię. Powrócił do kraju po I rozbiorze Polski, kiedy to Będomin znalazł się pod zaborem pruskim. Mając dwadzieścia sześć lat ożenił się z Kunegundą Drwęską. Wkrótce jego żona zmarła. Po jej śmierci Wybicki wydzierżawił Będomin i osiadł w Poznaniu, poświęcając się pracy pisarskiej. W 1781 roku ze swoją drugą żoną Esterą Wierusz-Kowalską kupił majątek Manieczki.

Brał udział w insurekcji kościuszkowskiej. Po jej upadku wyjechał do Paryża, gdzie wspierał starania o utworzenie wojska polskiego u boku Francji. W lipcu 1797 roku w Reggio Emilia we Włoszech napisał Pieśń Legionów Polskich we Włoszech, która od 1926 roku jest hymnem narodowym. W okresie Księstwa Warszawskiego Józef Wybicki był senatorem-wojewodą, w czasie Królestwa Kongresowego pełnił funkcję prezesa Sądu Najwyższego. Zmarł w Manieczkach 10 marca 1822 roku. Pochowany został w Brodnicy. Sto lat później przeniesiono jego prochy na Skałkę do Poznania.

Józef Wybicki był wybitnym przedstawicielem oświecenia. Jawi się nam jako humanista, prawnik, pedagog, poseł, senator, szambelan królewski działacz społeczny i polityczny, poeta, pisarz dramatyczny, a nawet autor oper. Pozostawił po sobie między innymi pamiętniki. Opisywał w nich swoje życie prywatne. Są w nich też informacje związane z sytuację polityczną Europy. Z treści pamiętników wyłania się obraz człowieka, który w życie kierował się dewizą dobra ojczyzny. Przez większość swojego życia Józef Wybicki zajmował się publicystyką, poruszał tematy polityczne, społeczne i moralne. Opublikował Myśli polityczne o wolności cywilnej wymierzone przeciw wypaczonemu pojęciu wolności w szlacheckiej. Brał udział w pracach Komisji Edukacji Narodowej. Współpracował z Andrzejem Zamoyskim przy opracowywaniu nowego kodeksu praw. Jego poglądy dotyczące chłopów i mieszczan były tak dalece postępowe, że blokowały jego wybór do sejmu.

Józef Wybicki okazał się twórcą wszechstronnym. W jego dorobku znajdują się wiersze, libretta do oper oraz sztuki sceniczne. Zajmował się również reżyserią, pisał scenariusze oraz występował jako aktor. Największy sukces odniosła jego komedia obyczajowa o charakterze moralizatorsko-dydaktycznym Kulig. Z 1791 roku pochodzą tragedia Zygmunt August oraz komedia polityczna o przewrotnym tytule  Szlachcic mieszczaninem.

Dziś w dworku Józefa Wybickiego w Będominie mieści się Muzeum Hymnu Narodowego.

Opracowano na podstawie stron internetowych.

Kazimierz urodził się 3 października 1458 roku w Krakowie na Wawelu. Był drugim z sześciu synów króla Kazimierza Jagiellończyka. Pod opieką matki Kazimierz pozostawał do dziewiątego roku życia. W 1467 roku król uczynił wychowawcą i nauczycielem swoich synów księdza Jana Długosza, kanonika krakowskiego. O Kazimierzu Długosz napisał: "Był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu”. W 1475 roku do grona nauczycieli synów królewskich dołączył znany humanista, Kallimach. Król pragnął zapewnić swoim synom wszechstronne wykształcenie. Ochmistrz królewski zaprawiał ich również w sztuce wojennej.
W 1471 roku brat Kazimierza, Władysław, został koronowany na króla czeskiego. W tym samym czasie na Węgrzech wybuchł bunt przeciwko rządzącemu tam królowi Marcinowi Korwinowi. Na tron zaproszono Kazimierza. Jego ojciec przystał na tę propozycję. Kazimierz wyruszył razem z wojskiem, by poprzeć zbuntowanych magnatów węgierskich. Ci jednak wycofali swe poparcie i Kazimierz wrócił do Polski bez korony węgierskiej. Ten zawód wpłynął znacząco na jego dalsze życie.
Po powrocie do kraju królewicz nadal interesował się sprawami publicznymi, został prawą ręką ojca, który upatrywał w nim swego następcę. Wciągał go powoli do współrządzenia. Podczas dwuletniego pobytu ojca na Litwie Kazimierz jako namiestnik rządził w Koronie. Obowiązki państwowe potrafił pogodzić z bogatym życiem duchowym. Wezwany przez ojca w 1483 roku do Wilna umarł w drodze z powodu gruźlicy. Na wieść o pogorszeniu się zdrowia Kazimierza, król przybył do Grodna. Właśnie tam, "opowiedziawszy dzień śmierci swej tym, którzy mu w niemocy służyli [...], ducha Panu Bogu poleciwszy wypuścił 4 dnia marca R.P. 1484, lat mając 26" - napisał ks. Piotr Skarga. Pochowano go w katedrze wileńskiej, w kaplicy Najświętszej Maryi Panny. Od pochówku stała się ona miejscem licznych pielgrzymek. W 1518 roku król Zygmunt I Stary, brat Kazimierza, wysłał do Rzymu prośbę o kanonizację królewicza. Papież Leon X na początku 1520 roku oddelegował w tej sprawie do Polski swojego legata. Ten, pod wpływem kultem, jaki tu zastał, sam ułożył ku czci Kazimierza łaciński hymn i napisał jego żywot. Na podstawie zeznań legata papież Leon X w 1521 roku wydał bullę kanonizacyjną i wręczył ją przebywającemu wówczas w Rzymie biskupowi płockiemu, Erazmowi Ciołkowi. Ten jednak zmarł wkrótce we Włoszech i wszystkie jego dokumenty w 1522 roku zaginęły. Król Zygmunt III wznowił starania, uwieńczone nową bullą kanonizacyjną wydaną przez papieża Klemensa VIII 7 listopada 1602 roku w oparciu o dokument Leona X, którego kopia zachowała się w watykańskim archiwum.
W 1602 roku z okazji kanonizacji otwarto grób Kazimierza. Jego ciało znaleziono nienaruszone mimo dużej wilgotności grobowca. Przy głowie Kazimierza zachował się tekst hymnu ku czci Maryi Omni die dic Mariæ (Dnia każdego sław Maryję), którego autorstwo przypisuje się św. Bernardowi. Wielu uważa, że Kazimierz złożył ślub dozgonnej czystości. Miał też odrzucić proponowane mu zaszczytne małżeństwo z córką cesarza niemieckiego Fryderyka III.
Obrzędy kanonizacyjne odbyły się w 1604 roku w katedrze wileńskiej. W 1636 roku przeniesiono relikwie Kazimierza do nowej kaplicy ufundowanej przez Zygmunta III i Władysława IV. W 1953 roku relikwie świętego przeniesiono z katedry wileńskiej do kościoła świętych Piotra i Pawła. Obecnie czczony jest ponownie w katedrze.
Św. Kazimierz należy do grona najbardziej popularnych świętych polskich. Jest głównym patronem Litwy. W diecezji wileńskiej w dniu św. Kazimierza sprzedaje się obwarzanki, pierniki i palmy; niegdyś sprzedawano także lecznicze zioła. W 1948 roku w Rzymie założono Kolegium Litewskie pod wezwaniem św. Kazimierza. W tym samym roku Pius XII ogłosił św. Kazimierza patronem młodzieży litewskiej. Od 1960 roku jest patronem Kawalerów Maltańskich.

W ikonografii św. Kazimierz przedstawiany jest zwykle z mitrą książęcą. Na obrazach możemy go spotkać także ze zwojem w dłoni, na którym są słowa łacińskiego hymnu Omni die dic Mariæ . Wielu artystów przedstawia go często w stroju książęcym z lilią w ręku lub klęczącego nocą przed drzwiami katedry - dla podkreślenia jego gorącego nabożeństwa do Najświętszego Sakramentu.

Opracowano na podstawie stron internetowych.