I miejsce w Konkursie zajęła Antonina Mrowiec z klasy VII d Publicznej Szkoły Podstawowej nr 12 im. Jana Pawła II w Stalowej Woli.
W anielskim ogrodzie
Zwabieni niebiańskim aromatem
wstąpili do anielskiego ogrodu
Dryfowali po jeziorze serdeczności
opryskiwali się kroplami empatii
Wśród kwiecistej łąki
niczym zapracowane pszczoły
spijali drogocenny nektar czułości
Sycili się
łagodnością stokrotek
pokorą konwalii
dyskrecją niezapominajek
wiernością fiołków
Muskani promieniami zaufania
przysiedli w altanie zwierzeń
delektują się pokrzepiającą filiżanką bliskości
Szczęśliwi ci, co zabłąkani w ogrodzie przyjaźni!
Być aniołem
Chciałabym być aniołem
w szpilkach niebiańsko wysokich
w sukience w krzywe serduszka
z czapką na bakier
z fryzurą rozwietrzoną
z twarzą bez retuszu
Dlaczego?
Bo tam w niebie wieczne szczęście
Bo tam anioły nic nie muszą
Bo tam nikt już nic nie gdera
Bo tam można być sobą
Nadzieja
Gdy ziemia spustoszona nawałnicami nienawiści
Gdy na kartach historii ląduje grad pocisków
Gdy odłamki rakiet niczym ziarna podlewane krwią
kiełkują żądzą zemsty
Gdy ogień gniewnych piorunów podsyca pogardę
Gdy człowieczeństwo tonie w powodzi egoizmu
Ktoś jeszcze ogrzewa zmarzniętymi dłońmi
Ktoś jeszcze uśmiechem słodzi gorzki czas
Ktoś jeszcze wysłuchuje niewypowiedzianych modlitw
Ktoś jeszcze ociera cudzą łzę chustką współczucia
Ktoś ciągle komponuje melodię miłości na niewidzialnych klawiszach uczuć
W labiryncie zła
nieśmiertelne dusze
skruszą ściany skamieniałych serc
II miejsce w Konkursie zajęła Nikola Mozgawa z klasy VII d Publicznej Szkoły Podstawowej nr 12 im. Jana Pawła II w Stalowej Woli.
Buntowniczka
Co we mnie wstąpiło?
Nie wiem
Słowa zmęczone gniewem
suną żwawo po języku
rzucane gdzie popadnie
na przekór mamie
zatroskanej
czekającej na blask tęczy
Co we mnie wstąpiło?
Nie wiem
Epitety przesycone złością
suną śmiało bez hamulców
ranią serce taty
milczącego
czekającego
kiedy czas we włosy mi wplecie dojrzałość
Wiedza nieodkryta
Skrzętnie ukryta
w zakamarkach piórnika
w kwiatki
Wiedza tajemna niezgłębiona
do końca
czeka na swoją chwilę
Oczy fizyczki
sparaliżowały ręce
ściągawka pozostała
w kryjówce
stchórzyła
niemądra
Jedynka nie była ładna
Otworzyć serce
Wojna
pozostawia blizny
niezabliźnione
Rozdziera serca
rozdzielonych
Zabiera życie
spragnionych miłości
Nawet miś płacze z tęsknoty
opuszczony w popłochu
I to znów ludzie ludziom zgotowali ten los
jak u Nałkowskiej
Strach zawitał u Sąsiadów
i w moim sercu
Otworzyłam szafę przepełnioną
zbytkiem
Oddałam pokój
Sercom potrzebującym schronienia
Otworzyłam na oścież serce
dotąd kamienne
Napełniłam je dobrocią
po brzegi
Szczęściara ze mnie
zło odeszło, a dobro zwyciężyło
III miejsce w Konkursie zajęła Wiktoria Wotszel z klasy VII d Publicznej Szkoły Podstawowej nr 12 im. Jana Pawła II w Stalowej Woli.
Zagubiona
Niebo było czarne jak staw
pozbawione życia
nieskore do pomocy
Wiatr dobijał targu z księżycem
A przeze mnie niczym wąż
prześlizgnął się strach
U nóg waruje cień
chociaż on mnie nie opuszcza
W prawo? W lewo?
Ujrzałam dziwny kapelusz mamy
Szczęście przepełniło brzegi
NIEZWYKŁY ŚWIADEK
Zgarbiona kapliczka
Widziała niejedno
Młodzieńców idących w bój
Czułe pożegnania zakochanych
Łzy matek strapionych
Śmierć w oczach konających
Żywicy krople
Spływają powoli
Po sosnowych policzkach
Tylko w pieśniach
tak pięknie umierali
Pragnienie dobra
Markowa
ostatnio na ustach
wierzących i niewierzących
Rodzina Ulmów
wyniesiona na ołtarze
Nareszcie!
Ratowali Żydów
mimo śmierci
zaglądającej w przestraszone oczy
Słowa Świętego Łukasza
„Idź i ty czyń podobnie”
zawitały w moim nastoletnim sercu
Pragnę
zatrzymać wichry nienawiści
niech ucichną na wieki
niech odejdą
do krainy zapomnienia
Pragnę
zatrzymać ognie zła
niech zgasną na zawsze
niech pobiegną
zostawiając nadzieję
Więc idę
Zło odpycham
Dobro stawiam na piedestale
Niech triumfuje
na wieki
Dziś prezentujemy prace zdobywczyni wyróżnienia w Konkursie Poetyckim „Na Początku Było Słowo”, Aleksandry Zuzak z klasy VII Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Stępinie.
Na dobranoc
Księżyc świeci, pora spać.
Cóż Ci Panie mogę dać?
Czy ten dzień upłynął mile?
Czy widziałeś każdą chwilę?
Znowu rano wcześnie wstałam
I do szkoły się udałam.
W szkole dużo się uczyłam,
Także na zawodach byłam.
Lecz znów wyszło tak, jak wyszło,
Coś umknęło, coś nie wyszło.
Został w sercu smutek, żal...
I za szczęściem pogoń w dal...
Teraz, kiedy pora spać,
Chcę Ci Panie ten dzień dać.
Może zwykły, może prosty,
Więcej smutny, mniej radosny.
Na dobranoc powiesz mi:
„Jeszcze przyjdą lepsze dni”.
Będę o nich marzyć, śnić…
Wierzyć w to, że warto żyć!
Do Jury
Rzecz się dzieje niesłychana.
Znów rymuje mi się z rana.
Zamiast zjeść coś na śniadanie,
To mnie naszło na pisanie.
Zaraz będą krzyki, wrzaski,
A powinny być oklaski.
Bo kto wie, co ja napiszę?
Będę drugim Mickiewiczem?
Wieszcz miał rymy wręcz przecudne.
Pisać jak on - to jest trudne!
Apostrofy i przenośnie...
To nie rymy częstochowskie.
Mało środków jest, być może
W tym porannym mym utworze.
Muszę się do Jury zwrócić,
By się w duszy mej nie smucić
Drodzy Państwo - bardzo mili.
Gdy będziecie w wolnej chwili,
Czytać moje wiersze skromne,
To nie myślcie sobie o mnie,
Że ja nie wiem o tych licznych
Zacnych środkach stylistycznych.
I nie myślcie: ,,Rany boskie!
Znowu rymy częstochowskie!”
Krzysiek i Rysiek
Krzysiek i Rysiek dwoma braćmi byli,
Chcieli poznawać świat niesłychany,
Lecz nic w życiu ważnego jeszcze nie odkryli,
Bo zajmowali się nałogami.
Krzysiek miał nałóg cygarów palenia,
Dymiące zwoje go otaczały,
Ale Ryśkowi powtarzał do znudzenia,
Że papierosy dodają mu chwały.
Rysiek natomiast miał jedno zadanie:
Sięgać po trunki, najlepiej codziennie.
Był agresywny przy tym niesłychanie,
Chociaż przyrzekał poprawę solennie.
Będzie spokojny, już nie będzie w dole!
Po pracy grzecznie powróci do domu …
Lecz co dzień od nowa wymyślał swawole,
O swym nałogu nie mówiąc nikomu.
Znosił to Krzysiek, nareszcie nie może,
Schodzi do Ryśka i prosi w pokorze:
Zlituj się Ryśku - dbaj o swoje zdrowie,
Zamiast wódeczki pijaj mleko krowie!
A Rysiek na to: „Wolnoć bracie w swojej chacie!”
Nic nie rzekł Krzysiek, do siebie wrócił.
Szluga zapalił, peta wyrzucił
Prosto na głowę swojego brata.
Pali się Rysiek! Pali się chata!
Rysiek do Krzyśka biegnie jak szalony,
Wołając przy tym : „Pomocy!”, Ratunku!
Teraz już jestem naprawdę zgubiony!
Przyrzekam nie nadużywać trunku!
I ty mój bracie – wołając do Krzyśka,
Musisz z nałogu swego zrezygnować!
Dzisiaj mnie taka myśl wręcz napadła:
Nałogi to śmierć, nieszczęście, choroba!
Dlatego drodzy młodzieńcy właśnie
Odsuńcie wasze nałogi w cień!
Niech wam nadzieja nigdy nie gaśnie,
Bo szczęścia wart jest każdy dzień!
Z tej to powiastki morał w tym sposobie:
Zrezygnuj z nałogów, a szczęście gotowe!
Dzisiaj rozpoczynamy publikowanie wierszy zwycięzców Konkursu Poetyckiego „Na Początku Było Słowo”. Jako pierwsze przedstawiamy prace uczestnika wyróżnionego, Oskara Gąsiora z klasy VII Szkoły Podstawowej im. bł. ks. Jerzego Popiełuszki w Majdanie Sieniawskim.
Superbuty
Piła nożna mnie cieszy,
a czasem rozśmieszy.
Nagle komuś spadną dresy,
gdy do bramki biegnie strzelać.
Ja do gry mam superbuty!
Wygrywam mecz, gdy jestem w nie obuty!
Te superbuty polecam wszystkim.
Gdy je założysz, będziesz grał jak Lewandowski!
Wilki są wśród nas
Kiedy jestem zły
Czuję się jak wilk
Ostrzę zęby
Wyjadam szynkę z lodówki
Drapię pazurami ściany
Spojrzenie mam groźne
Czerwone oczy
Ostry język
Jestem groźniejszy niż pies sąsiada
Ale…
Czy tak wypada?
Mecz
Po boisku piłka leci,
biegną za nią wszystkie dzieci.
Dwie drużyny, dwóch bramkarzy,
wygrać mecz dziś każdy marzy.
Wkład wysiłku tu jest duży
czy to w słońcu, czy w kałuży.
Jutro remis, dziś wygrana,
każdy padnie na kolana.
Na trybunach przesiadują
krzyczą, wrzeszczą, dopingują.
Wam kibicom dziękujemy,
dobrze grać obiecujemy.
Wniosek o wsparcie finansowe w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa złożyli pracownicy biblioteki Zespołu Szkół nr 2. Dziś otrzymaliśmy informację o przyznaniu naszej szkole środków finansowych na zakup nowych książek. Biblioteka szkolna już niebawem wzbogaci się o liczne nowości.
21 marca 2024 r., w Światowym Dniu Poezji”, miał miejsce finał Konkursu Poetyckiego „Na Początku Było Słowo”. Wzięło w nim 32 uczestników z klas VII i VIII szkół podstawowych z terenu województwa podkarpackiego, m.in. z Kaszyc, Majdanu Sieniawskiego, Mielca, Piwody, Przemyśla, Rzeszowa, Stalowej Woli, Stępiny, Tarnobrzegu, Woli Mieleckiej, Wróblika Szlacheckiego. Młodzież podejmowała w swych wierszach bardzo różnorodną problematykę, np. anioły, baśnie, miłość, pisanie, pory roku, przyjaźń, przyroda, szkoła, wiara, zwierzęta, życie. Poziom prac nadesłanych na konkurs był wysoki, więc jury stanęło wobec trudnego zadania. Ostatecznie wyłoniono grono laureatów:
Dnia 15 marca został rozstrzygnięty konkurs pisania wierszy na czas „Tworzydło Poetyckie”. Laureatkami zostały:
I miejsce – Izabela Kołodziej z kl. IV cd
II miejsce – Amelia Karczmarz z kl. I mn
III miejsce – Natasza Lech z kl. I mn
Serdecznie gratulujemy!
Dnia 8 marca 2024 r. uczennice naszej szkoły wzięły udział już w VI edycji wewnątrzszkolnego Konkursu Literackiego Tworzydło Poetyckie. Tematem przewodnim spotkania była oczywiście kobieta w nieprawdopodobnych odsłonach... kobieta anioł, diabeł.... kobieta toksyczna, szczęśliwa... Zadaniem konkursowym było pisanie wierszy na czas. Utwory inspirowane były grafiką komputerową i muzyką zespołu Metallica. Wyniki konkursu zostaną ogłoszone w piątek 16 marca 2024 r. o godzinie 10.40 w bibliotece szkolnej.
Zapraszamy do udziału w konkursie „Tworzydło poetyckie, czyli pisanie wierszy na czas”, który odbędzie się w Dzień Kobiet – 8.03.2024 r. w bibliotece szkolnej o godzinie 10.40.
Tematem przewodnim w konkursie będzie kobieta.
Biblioteka szkolna Zespołu Szkół nr 2 w Rzeszowie zaprasza uczniów klas VII i VIII szkół podstawowych z terenu województwa podkarpackiego do udziału w Konkursie Poetyckim "Na Początku Było Słowo". Szczegóły w załączonym regulaminie.
Tym biblijnym cytatem nazwano Ogólnopolski Konkurs na temat rodziny Ulmów oraz innych osób ratujących Żydów w czasie II wojny światowej. Konkurs organizowany jest przez Ministra Edukacji i Nauki oraz Naczelnego dyrektora Archiwów Państwowych.
Zadaniem w Konkursie jest samodzielne przygotowanie przez uczestnika, na zasadach określonych w Regulaminie, tekstu z elementami pracy badawczej na temat historii rodziny Ulmów lub historii własnej rodziny pomagającej Żydom w czasie II wojny światowej, opracowanego na podstawie m.in. rozmów (wywiadów) z rodziną, kwerendy w archiwum rodzinnym oraz w Archiwach Państwowych.
Szczegóły w Regulaminie znajdującym się pośród innych dokumentów zalinkowanych pod artykułem.
W dniach 31.10.2023 r. i 2.11.2023 r.
biblioteka szkolna będzie czynna w następujących godzinach:
31.10.2023 r. - 7.45-12.45
2.11.2023 r. - 9.30-14.40
Rok 2023 jest dla polskiej edukacji oraz całego środowiska oświatowego szczególnie istotny. 14 października mija 250 lat od utworzenia Komisji Edukacji Narodowej – pierwszej w Polsce i zarazem w Europie państwowej centralnej władzy oświatowej.
W trudnej sytuacji polskiego szkolnictwa w XVIII wieku zrodził się ferment, tworzący podłoże dla przyszłej reformy. Wydarzenia polityczne przyspieszyły ten proces. Przekonanie, że upadłe państwo polskie może uratować jedynie pokolenie wychowane w nowym duchu, stawało się coraz silniejsze. W tej sytuacji uchwałą sejmową z 14 X 1773 roku została powołana Komisja Edukacji Narodowej. Jej pierwsza nazwa brzmiała: Komissyja nad edukacją młodzi narodowej szlacheckiej dozór mająca. Stanowiła ona najwyższy organ państwowy sprawujący zwierzchnictwo nad szkolnictwem w Polsce, powołany przez sejm i przed nim odpowiedzialny. Ustawa sejmowa oddawała Komisji pod opiekę troskę o wychowanie młodzieży szlacheckiej i zarząd szkół publicznych.
Komisja składała się początkowo z ośmiu, a potem z dwunastu osób wybieranych na 6-letnie kadencje. Wszyscy jej członkowie pracowali bezpłatnie. Pierwszymi komisarzami zostali wpływowi magnaci, odgrywający wybitną rolę w życiu politycznym, wykształceni i zorientowani w najnowszych prądach umysłowych i kulturalnych. Byli nimi: Ignacy Massalski (biskup wileński), Michał Poniatowski (młodszy brat króla) wówczas biskup płocki, a potem ostatni prymas I Rzeczypospolitej Joachim Chreptowicz, podkanclerzy litewski, August Sułkowski – wojewoda gnieźnieński, książę Adam Kazimierz Czartoryski, były kanclerz Andrzej Zamoyski, Ignacy Potocki – pisarz wielki litewski i Antoni Poniński – starosta kopanicki. Pierwszym prezesem Komisji został biskup Massalski, którego w 1776 roku zastąpił biskup Poniatowski. Zespół ten współpracował niezwykle zgodnie i efektywnie.
Komisja w poczuciu doniosłej społecznej funkcji szkolnictwa wytyczyła kierunek reform: nauczanie jednolite i scentralizowane, w języku polskim, szkoły dla wszystkich stanów, programy o charakterze encyklopedycznym nacechowane praktycyzmem, nauka moralna obok religii jako podstawa kształcenia etycznego, obywatelski duch wychowania, konieczność wprowadzenia nowego systemu kształcenia nauczycieli i nowych podręczników. Opracowano przepisy dla szkół parafialnych, wojewódzkich oraz pensji żeńskich. Przepisy rozesłano do szkół, a w ślad za nimi wysłano wizytatorów, by sprawdzili czy są wdrażane. Jedną z zasadniczych przeszkód w realizacji projektów okazał się brak podręczników, dlatego też 10 II 1775 roku powołano Towarzystwo do Ksiąg Elementarnych (tj. podręczników), które miało je opracować. Połowa z nich została napisana w Rzeszowie, w gimnazjum męskim (dziś I Liceum Ogólnokształcącym).
Z okazji Miesiąca Bibliotek Szkolnych dnia 17.10.2023 r. w bibliotece Zespołu Szkół nr 2 odbył się Maraton Czytelniczy. Wzięli w nim udział uczniowie klas II p, VI ar i V cs wraz z nauczycielami. Głośno czytane były lektury: „Lalka” Bolesława Prusa, „Rozdziobią nas kruki, wrony…” Stefana Żeromskiego oraz „Skąpiec” Moliera.