Początkowo to rzymskie święto obchodzono na cześć bogini Pales - opiekunki pasterzy i ich trzody. Było to święto ludowe, obchodzone na wsi, podczas którego myto wszystkie owce, co miało zapobiec zarazom nawiedzającym stada. W późniejszych czasach dzisiejsze święto przyjęło się w Rzymie jako urodziny miasta. Według legendy opowiadanej przez Marka Terencjusza Warrona miasto Rzym zostało założone przez Romulusa w dniu 21 kwietnia 753 p.n.e.

Każda dzielnica Rzymu przygotowywała własne obchody. Podczas nich rozpalano ogniska, do których wrzucano ofiary, tańczono wśród płomieni. Uroczystości kończyły się wielką ucztą na świeżym powietrzu. Podczas tych uroczystości nie wolno było składać krwawej ofiary. Westalki przygotowywały wtedy mieszaninę z krwi konia zabitego w ofierze Marsowi podczas jego świąt w czerwcu oraz z popiołów spalonego wcześniej jagnięcia. Następnie mieszały to razem z innymi ziołami i paliły. W tym dniu rano sprzątano stajnie, pokrapiano wodą źródlaną bydło i wieszano wieńce na drzwiach. W kuchniach rozkładano na ogień gałązki rozmarynu, oliwek lub drzewa laurowego. Jeśli bardzo trzaskały podczas palenia uważano to za dobry znak. Na ofiarę przygotowywano ciasto z prosa i mleko. Ludzie modlili się do bogini, aby ich błogosławiła i przebaczyła pasterzom winy. Proszono również o czystą i zdrową wodę, dobrą trawę oraz o odwrócenie od nich jakiejkolwiek zarazy lub choroby. Modlitwy powtarzano cztery razy, wypijano mleko zmieszane z winem i skakano przez palące się snopy słomy.

Źródło: pl.wikipedia.org